“Twee van onze drie kinderen worden geholpen door Palet. Cem en Aïsha. Ze komen daar voor hun hoogbegaafdheid. Naar mijn inschatting zijn ze ook hoogsensitief. Maar dat is niet officieel vastgesteld.

Cem had thuis van die woede-uitbarstingen. En niet zo’n beetje ook. Hij wilde niet meer naar school. Hij vond het daar saai. Wij hadden het idee dat dat kwam door een gebrek aan uitdaging. Bij Aïsha was het anders, zij trok zich terug. Werd heel stil. Onzichtbaar. En ging ineens onderpresteren. Het rare was dat beide kinderen zich op school voorbeeldig gedroegen. Maar als ze thuiskwamen, zaten ze stuk.

Hoogbegaafdheid komt in mijn familie voor. Dus ik was er alert op. Want het is erfelijk. Ik herken dan ook veel uit mijn eigen jeugd. Vooral mijn dochter lijkt heel erg op mij, zo deed ik dingen ook.

We hadden goede hulp nodig. Toen is mijn man gaan googelen. Die speurtocht duurde best even want al die instanties beloven gouden bergen. Er ging ook nog een jaar van twijfelen aan vooraf. Palet leek heel passend voor ons. En dat bleek ook zo te zijn. Gelukkig maar.

De IB’er van school vond dat we ook nog even naar de huisarts moesten met ons verhaal. Voor advies en een verwijzing. De arts werkte goed mee, hij adviseerde om meteen voor beide kinderen naar Palet te gaan. Er moest wel eerst een goede IQ-test worden afgenomen.

We hebben ook bij twee andere instellingen kennisgemaakt, dan moet je alles uitleggen en toelichten. En dan begrijpen ze het nog niet. Ze beloven wel dat ze je kunnen helpen maar als ze hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit niet echt begrijpen, voelt het niet goed.

Voor mij was de herkenning en erkenning heel belangrijk. Bij Palet begrijpen ze mijn kinderen gewoon. Ze hebben allemaal ervaringsdeskundigen. Dat doen ze zo goed. Het is trouwens voor mij ook fijn om daar andere ouders tegen te komen die in hetzelfde schuitje zitten.

Palet helpt de kinderen zonder dat ze in de gaten hebben dat ze hulp krijgen. Gewoon een halve dag in de week is al genoeg. Dan voelt het niet dat ze een uitzonderingspositie hebben. Ze vinden het gewoon leuk om daar te zijn. Het doet Cem en Aïsha heel veel goed.”